« آفتاب پنهانی »

1/ آن خورشید غایب ( امام رمان ) از سرزمین عشق و عرفان می آید.

2/ دوباره پلک دل من می پرد نشانه ی چیست؟ شنیده ام که کسی به مهمانی دل می آید.

3/ مهمان دل من کسی است که هزار مرتبه از بهار سرسبز تر است کسی آنچنان حیرت آور که تو خود می دانی.

4/ او کسی است که آغازگر پرواز و پایان بخش سفر عشق است.

5/ ابرها از دوری تو می گریند ظهور کن که این فضای غم آلود شاد شود و دل ها از افسردگی بیرون بیایند.

6/ تو متعلق به سرزمینی هستی که همه جایش آباد است. ظهور کن تا این سرزمین در حال نابودی آباد گردد.

7/ عشق در کنار نام تو متوقف شد بیا که با یاد تو در دل ما آرامشی طوفانی ایجاد می شود.